Gewasresten als basis voor opslag van CO2 dat is de centrale vraag in een inventarisatie die afgelopen tijd heeft plaatsgevonden. De inventarisatie levert zowel inzichten als vragen op. 

Graan

Dat gewasresten een bron zijn voor de organische stof in de bodem is uit de literatuur bekend. En organische stof is een vorm waarin CO2 wordt vastgehouden. Er zijn divers onderzoeken en studies gedaan naar de relatie tussen gewasresten en CO2. Er is zelfs een rekentool beschikbaar waarmee het sommetje kan worden gemaakt voor opbouw van organische stof. Echter het onderzoek en de studie uit het voortkomende rekentool hebben de basis in graan als cultuurgewas. Er wordt gerekend met gewasresten in de vorm van stro. Stro als binder van de organische stof.  Alle andere teelten in de rekentool zijn modelbenaderingen vanuit stro. De vertaalslag van stro naar koolblad, koolstronken, slaresten of andere groene gewassen verdient nadere beoordeling en zeker nader onderzoek.

Hoog organische stof

Daarmee ontstaan serieuze vragen als wat is de echte relatie tussen bijvoorbeeld koolresten en organische stof en wat is de waarde van de rekentools die nu onderdeel zijn van duurzaamheidscertificeringen. De praktijkervaring in de gebieden waar intensief kool wordt geteeld leert dat organische stof op de lange termijn in stand blijft. Ook wanneer het organisch stof gehalte van nature op een hoog niveau ligt. In de literatuur is te vinden dat in stand houden van een hoog organische stof gehalte lastig is, omdat de activiteit van de bodem hoger is. Zonder gericht toedieningen in de vorm van mest, compost en/of groenbemesters is het volgens de literatuur bijna niet mogelijk om een hoge organische stof gehalte op lange termijn in stand te houden. De praktijk in intensieve koolteelt gebied leert echter anders.

Afrekensysteem

Bij de inventarisatie naar gewasresten en organische stof komt al snel informatie naar voren over een afrekenmodel voor CO2 opslag. Een zogenaamd CO2 credit-systeem zou er voor kunnen zorgen dat middels verrekening, een balans wordt gecreëerd tussen CO2 uitstoot en CO2 opslag. Met een CO2 creditsysteem ontstaat er een mogelijkheid om via een handelssysteem de CO2 balans te behouden of te laten doorslaan naar minder uitstoot en meer opslag.  Zo’n credit systeem lijkt voor een deel een parallelle werkelijkheid op basis van een papieren exercitie. Zeker als die gebaseerd is op afgeleide modellen en berekeningen vanuit een standaard gewas zoals graan. 

De biologische werkelijkheid is dat de complexiteit van het bodemleven niet te vatten is in modellen. Organische stof is onderdeel van het bodemleven en wordt beïnvloed door heel veel factoren waarop een grondgebruiker geen of maar beperkt invloed heeft. Ook die complexiteit wordt in de literatuur gesignaleerd en deze complexiteit wordt onderschreven door praktijkervaring.

Deel dit bericht