Weerbaar telen. Een loze kreet of de passende invulling voor een volhoudbare toekomst van onze voedselproductie? Weerbaarheid of ‘weerstand bieden tegen’ slaat ook op de economische kant van de zaak. Immers dient tegenover arbeid, het vakmanschap en alle input een eerlijke vergoeding te staan. Naast het verdienmodel, hangen er nog meer zwaarden van de heer Damocles boven de sector, allemaal terug te herleiden naar de grote klimaatopgave.
Maakbaar
Alle industrieën zullen moeten vergroenen incluis de agrosector. Maar deze zogenaamde transitie voelt als het achterover vallen en hopen dat je wordt opgevangen. Hier heb je vertrouwen voor nodig, heel veel vertrouwen. We zullen enigszins los moeten komen van de maakbaarheid en controle die we hebben verworven om de wereld naar onze hand te zetten. Zijn we in staat om als dominante soort te vertrouwen op de kracht van de natuurlijke veerkracht? Erg lastig wanneer je nagaat dat we geen enkel verlies accepteren.
Bevriend
In de volle grond wordt zoveel mogelijk alle negatieve impact die natuur kan hebben, beteugeld. De natuur als vijand. Oorlogsvoering tegen de elementen en de beestjes. En wat heeft het ons ver gebracht. Nederland als gidsland en voorbeeld voor de rest van de wereld als het gaat om voedselzekerheid en voedselkwaliteit. Innovatie, vakmanschap, handelsgeest, drive en efficiëntie maken de mooiste en lekkerste vruchten. Maar schijnbaar is de koek nu op. Nederland kent een zeer lage biodiversiteit. En dient de teler, bij voorkeur gisteren, deze soortenrijkdom startend bij het bodemvoedselweb toe te voegen aan de waslijst van taken, eisen en talenten. Een hele zoektocht hoe dit handen en voeten te geven en in te passen in de bedrijfsvoering. Maar first things first: eerst weer bevriend raken met de natuur. Wie durft achterover te vallen?
Pascal Philipsen
Pascal.philipsen@roullier.com