Van de overgang van de seizoenen wordt 4 maal per jaar een warrig gebeuren gemaakt. De pers op aangeven van een aantal meteorologen denken dat de seizoenen rekening houden met maanden. Op de eerste van december, april, juni en september zou er een seizoensovergang zijn. Dit noemen ze dan een meteorologisch begin van het seizoen. De hantering van maanden voor seizoenswisseling laat een aantal dingen zijn.
Weer
Blijkbaar bepaalt het weer van meteorologen de basis voor een seizoensovergang. Net of de seizoenen beïnvloed worden door het weer. Het is natuurlijk andersom: de seizoenen worden gevormd door het weer. Als er geen weersveranderingen zijn, valt het belang van seizoenen weg.
Natuur
Een andere constatering is dat met het fenomeen van maanden als seizoenen, de binding met de natuur blijkt te zijn weggevallen. Blijkbaar is men niet meer in staat om de natuurlijke processen leidend te laten zijn maar moet er houvast worden gevonden in iets overzichtelijk als afgeronde maanden.
Daglengte
De seizoenen worden bepaald door daglengte. Op de dag dat de zon het langst schijnt wordt het zomer. Als de nacht net zo lang is als de dag wordt het herfst of winter en als de zon het kortst schijnt wordt het winter. De natuurlijke draaiing van de aarde en de draaiing om de zon zijn stabiele waarden waar de seizoenen een gevolg van zijn.
Logica
Het afwijken van de natuurlijke processen is symptomatisch voor veel aspecten in de maatschappij. De natuurlijke processen worden ontkend en iets wat blijkbaar overzichtelijk is, komt daarvoor in de plaats. De gevolgen daarvan zijn dat de logica van de natuur verdwijnt en daarmee verdwijnt begrip voor natuurlijke processen. En dat terwijl juist de natuurlijke processen de zekerheden geven want die functioneren al duizenden jaren op dezelfde manier.
De seizoenen worden ingegeven door de natuur. Een alternatief in de vorm van meteorologische seizoenen is ontkenning van natuurlijke processen alsof de meteoroloog het beter weet dan de natuur. Dat heeft alle tekenen van hoogmoed.