Rassenlijst uien helpt keuzes maken

In 2021 stond er volgens het CBS ruim 30.000 ha zaaiuien in Nederland. In Drenthe stond een areaal van ruim 2.200 ha. Dat maakt de Veenkolonien tot een gebied dat meetelt in de uienteelt. Dat wordt gezien door grote onderzoeksprojecten en leidt dit jaar tot aansluiting van het Noord Oostelijk zandgebeid bij het onderzoeksprogramma Uireka.

Rassenonderzoek

Sinds vijf jaar is de rassenlijst onderdeel van het onderzoeksprogramma Uireka. Daarmee is een vaste financieringsstroom gelegd onder rassenonderzoek. De rassenlijst is vastgesteld op basis van echt onderzoek en sinds dit jaar wordt dit onderzoek uitgevoerd op drie locaties, één in Zeeland, één in de Flevopolder en één in Drenthe. Door de spreiding van onderzoekslocatie geeft het resultaat van het rassenonderzoek meer inzicht en door de keus voor deze gebieden staat het resultaat ook heel dicht bij de praktijk. Het onderzoek geeft inzicht in de prestaties van rassen op verschillende gronden en in verschillende regio’s.

Praktijk

De rassenlijst is bij uitstek een instrument voor praktische keuzes. De rassenlijst is gereedschap en levert de basis informatie voor de uienteler. De rassenlijst wordt gelegd naast de ervaring van de teler zelf. Het perceel, de voorvrucht en de bestemming zijn allemaal gegevens waar de keuze op bepaald moet worden. Het maakt nogal uit wat het doel is van de uienteelt. Een lange bewaring vraagt andere rassen dan afleveren van een veldsgewas. Uien voor de export zijn anders dan uien voor de verwerking of de binnenlandse markt. En teeltomstandigheden hebben invloed op de rassen. De zwaarte van de grond biedt mogelijkheden voor sommige rassen terwijl dezelfde rassen op lichte grond niet de gewenste kwaliteit op zullen leveren. Sortering, bestemming, grondsoort, omstandigheden zijn allemaal van belang in het afwegen van het juiste ras. Leidend in de rassenkeus blijft de kwaliteit. Zowel voor gunstige als voor ongunstige marktsituaties geldt dat een slechte kwaliteit niet alleen de laagste prijs op brengt maar vooral zorgt voor veel discussies na leveren van de uien.

Ook de uienteler in het Noord-Oostelijk zandgebied krijgt met de rassenlijst waardevolle informatie in handen. Dit gekoppeld aan de ervaring op zijn eigen bedrijf maakt een mooie verzameling gegevens waarop de keuzes voor volgend jaar kunnen worden gebaseerd. Een automatische keuze voor het ras van vorig jaar doet onrecht aan de informatie die beschikbaar is en zou ten koste kunnen gaan van het rendement. Met de rassenlijst heeft de uienteler een mooie keuzemogelijkheid en een basis om eigen ervaring te onderbouwen.