Een discussie is tegenwoordig niet meer het uitwisselen van informatie en standpunten maar het zoeken naar tegenstellingen. Daardoor lijkt er een tegenstellingen te bestaan tussen biologische en gangbaar telen. Vreemd en niet terecht.
Het benoemen van de verschillen tussen biologisch en gangbaar om tot een conclusie te komen dat een van de twee beter is, doet onrecht aan de productiesystemen die in de afgelopen jaren zijn ontwikkeld met hetzelfde doel; duurzame voedselzekerheid voor de burger.
Wanneer beide teeltsystemen vanuit een marktperspectief worden bekeken, laat de biologische teelt zien dat het mogelijk is om in een bulkmarkt als groente wel degelijk een onderscheidend segment te ontwikkelen. Een segment met emotie en een specifieke doelgroep. Het biologische segment schept daarmee mogelijkheden voor verdere segmentering.
De gangbare land- en tuinbouw moet dan ook niet gaan lijken op biologisch maar zoeken naar een alternatief onderscheidend vermogen op smaak, herkomst, authenticiteit, modern of gemak binnen de kaders van duurzaamheid voor mens, omgeving en bedrijfsvoering. Het uitwisselen van wederzijdse productietechnieken leidt tot versterking. Het image van biologisch gebruiken in de gangbare teelt, leidt tot minder herkenbaarheid van het biologische segment en is daardoor marktverstorend.
Prognoses gaan er van uit dat in 2050 9 miljard mensen gevoed moeten worden. Daar horen een diversiteit aan teeltsystemen bij. En daarbij horen ook teeltsystemen waarbij de opbrengsten per vierkante meter toenemen. Duurzame productie bepaalt de grenzen en voedselzekerheid is van allergrootste belang. Nieuwe teeltmethoden met optimale opbrengsten en een minimale input zijn doodzakelijk. Daar hoort geen keuze bij van de ene teeltmethode of de andere maar daar hoort een keuze bij van innovatiesprongen. Andere teeltmethoden, met slimme technieken, met het vakmanschap van de boeren en tuinders die niet vanuit tegenstellingen denkt maar vanuit een marktperspectief gekoppeld aan een toekomstperspectief voor zijn bedrijf..
De productietoename vijftig jaar geleden is niet gerealiseerd door bestaande technieken te optimaliseren maar door nieuwe technieken toe te voegen op gebied van veredeling, mechanisatie en gewasbescherming. 9 miljard mensen voeden en de wereld in stand houden voor de generaties na die 9 miljard, heeft alle denkkracht nodig. Onzinnige tegenstelling leiden daarbij niet tot oplossingen.