Voedselcrisis

We leven in een crisis en wel een voedselcrisis. In de tuinbouw merken we dat ieder dag: minder beschikbaarheid van goede grond, minder beschikbaarheid van water, minder beschikbaarheid van arbeid, minder mogelijkheden om gewassen te laten groeien met meststoffen en minder gereedschap om risico’s te vermijden door het verdwijnen van gewasbeschermingsmiddelen. Maar de voedselcrisis gaat veel verder dan alleen de tuinder. De voedselcrisis is een maatschappelijke crisis. Ga maar na: te veel bewerkt en ultra-bewerkt voedsel, te veel zout, te veel suiker, te veel foodmiles, toename van diabetes II, toename van overgewicht: allemaal signalen die duiden op een voedselcrisis.

Essentieel

En er zijn meer crisissen. Veel maatschappelijke organisaties of NGO’s benoemen crisissen en vaak zijn ze in staat om een crisis te creëren. Sterker nog een crisis is vaak het bestaansrecht om contributies en donaties op te halen. Maar het creëren van een crisis is iets totaal anders dan het oplossen van een crisis. In de basis zijn er maar een beperkt aantal zaken die echt essentieel zijn, voedsel en water. En daar direct aan gekoppeld huisvesting en warmte. Alle andere al dan niet gecreëerde crisissen zijn afgeleide thema’s die de oorsprong vinden in de basisbehoeften.

Oplossing

En dat is het mooie van de tuinbouw: de tuinders hebben een oplossing, een oplossing voor de voedselcrisis. Lekker onbewerkt voedsel, gezond en van dichtbij. De oplossing voor de maatschappelijke voedselcrisis is in handen van de vollegrondsgroentetuinder. De vollegrondsgroentesector biedt de oplossing voor de maatschappelijke voedselcrisis. En om die oplossing aan de maatschappij te kunnen leveren vraagt de sector iets terug. Een maatschappij is een samenleving. Dat is samen leven en samen leven is geven en nemen. De vollegrondsgroentesector levert een oplossing voor de voedselcrisis: lekker, onbewerkt eten, gezond en van dichtbij. En vraagt ruimte van de maatschappij: ruimte om goede grond te kunnen gebruiken, ruimte om mensen te laten werken binnen een praktische CAO, ruimte om water te kunnen gebruiken om de groenten te laten groeien, ruimte om te bemesten om de producten tot consumeerbare producten te laten groeien, ruimte om de gewassen te beschermen om de risico’s op misoogsten te minimaliseren. Geven en nemen!

De vollegrondsgroentesector levert een oplossing voor de voedselcrisis

Krimp

De voedselcrisis kan nog veel erger worden dan dat hij nu is. Wanneer de vollegrondsgroentesector niet de mogelijkheden krijgt om te kunnen leveren dan is er niet alleen een voedselcrisis op gebied van gezondheid maar dan wordt de voedselcrisis een crisis van een tekort. Dan is er ook geen lekker, onbewerkt voedsel, lekker en van dichtbij beschikbaar uit Nederland maar ook niet van elders. Nederland is nog het enige land in Europa waarin het areaal vollegrondsgroente niet afneemt. De krimp is ingezet, de voedselcrisis is begonnen.

Het verhaal over de oplossingen moet veel nadrukkelijker verteld worden. De vollegrondsgroentesector is geen maatschappelijk probleem maar een oplossing, een oplossing voor een serieuze voedselcrisis. De sector levert lekker, onbewerkt voedsel, gezond en van dichtbij. En vraagt ruimte om deze oplossing te kunnen leveren. De boodschap moet verteld door de vollegrondsgroentetelers zelf, aan de buren, aan de medewerkers, aan de leveranciers, aan de afnemers aan iedereen die belang heeft bij voeding.